تو می درخشیدی
به سان نرگسی شکفته در طلوع صبح باغ
زمزمه رمزآلودت را چنان پرتوی مرئی می دیدم
در ضیافتی که همه دل به تو باخته بودند
شعری که گفته بودم را
لابلای خوشبختی دیگران گم کردم
