از دوست داشتن

دردم از شعر است و درمان نیز هم... غزل قراگزلو با همه ی دل تقدیم می کند

از دوست داشتن

دردم از شعر است و درمان نیز هم... غزل قراگزلو با همه ی دل تقدیم می کند

گریه هایم را دوست بدار...

آبی که از چشمه های زمین می جوشد,

زلالی بارانی است که آسمان فروریخته...

کسی هنوز نمی داند آب ها اول در زمین بودند یا در آسمان...

من هنوز نمی دانم

اول بار من در تو ویران شدم یا تو در من...

گریه هایمان دوام ویرانیمان در هم است...

گریه هایم را دوست بدار!...